Shaggy Toller’s WILD SCIROCCO
„Weezy”

RASA:
Nova Scotia Duck Tolling Rertiever

KRAJ POCHODZENIA:
Dania (hodowla Shaggy Toller’s)

RODOWÓD: link do bazy Breed Archive

Certyfikat Użytkowości (WCC)

Ur. 6.05.2011
Zm. 2.08.2023

Płeć: samiec
Wysokość: 50 cm
Waga: 20 kg

PRACA:
Obedience
Dummy
Myślistwo

ZDROWIE:
wykastrowany
HD A, ED 0/0, brak cech OCD
CDDY: CDDY/CDDY
obustronne zwyrodnienie stawów łokciowych na tle dysplazji łokci z deformacją kątową całej kończyny piersiowej (obustronnie)
spondyloza kręgosłupa
mineralizacja materiału dyskowego kręgów C2-C3 oraz C7-Th1 (zwyrodnienie krążka międzykręgowego)

przyczyna śmierci: guz wątroby

Weezy, oficjalnie Shaggy Toller’s Wild Scirocco, był naszym pierwszym, długo wyczekanym Nova Scotia Duck Tolling Retrieverem. Urodził się 6 maja 2011 roku w Danii w hodowli Shaggy Toller’s i tego roku przyjechał z nami do Polski.

Weezy otworzył nam drzwi do świata Tollerów i psich sportów. Praca z nim była pasmem nieustających wzlotów i upadków, przez co mówiłam często, że Weezy jest moim błogosławieństwem i przekleństwem.

Weezy był psem, który żył dla samego siebie. Rzadko szukał kontaktu z człowiekiem, raczej nie przychodził bezinteresownie. Już jako szczeniak nie wykazywał zainteresowania zabawkami, a jedyną pewną rzeczą było obżarstwo. Treningi z Weezym – moim pierwszym psem – były dla mnie dużym wyzwaniem.

Prawdziwym zwrotem było dla nas pierwsze seminarium obedience z Joanną Hewelt, która odkryła przed nami świat sportowego posłuszeństwa. Dzięki metodom Asi nasze treningi zmieniły się o 180 stopni, a obi zaczęło sprawiać prawdziwą radość.

Weezy nie był psem typowo „sportowym” – brak mu było sprawności i zwinności oraz wysokiej motywacji. Nadrabiał to jednak umiejętnością skupienia oraz kombinowania i myślenia. Jego zaletą były również stabilność i niezawodność w ćwiczeniach, które potrafił. Kluczem do sukcesu było zawsze hasło: motywacja.

Problemy ze stawami łokciowymi i nadgarstkami Weezy’ego również nie ułatwiały nam treningów. Jako że zdrowie psa stawiam zawsze na pierwszym miejscu, musieliśmy zrezygnować z tego, co świat obedience kocha najbardziej – prędkości, dynamicznych zatrzymań i zwrotów. 

Mimo wszystko, naprawdę lubiłam pracować z Weezym. Pokonanie kolejnej bariery, sukces na treningu czy na zawodach, był dla mnie źródłem ogromnej satysfakcji. Jednocześnie, dobrze zaplanowany trening i systematyczna praca, pozwalały nam na utrzymanie Weezy’ego w możliwie najlepszej formie i sprawności fizycznej.

Weezy zakończył starty w obedience w klasie 2, uzyskując – jako pierwszy Toller w Polsce – awans do klasy 3. Z dumą wspólnie reprezentowaliśmy trójmiejski klub Na Fali Obedience prowadzony przez Joannę Hewelt i Magdaleną Stodułko. Dużym wsparciem były dla nas ćwiczenia dog fitness, terapia manualna i wsparcie Pauli Gumińskiej. 

Weezy był psem, z któym stawiałam również pierwsze kroki w dummy. Praca na sztucznym aporcie pozwoliła nam na przepracowanie strachu Weezy’ego przed strzałami i nawiązanie lepszych relacji.

Wykorzystując wrodzoną pasję Weezyego do noszenia pióra, trenowaliśmy w kierunku oceny pracy retrieverów oraz tolling hunting testów. W 2018 r. Weezy zaliczył Ocenę Pracę Retrieverów z dyplomem II stopnia, uzyskując Certyfikat Użytkowości wydany przez Związek Kynologiczny w Polsce. Ze swoim niezawodnym nosem, był psem sprawdzonym w polowaniach na kaczki, gęsi i bażanty.

Ze względu na problemy z szyjnym odcinkiem kręgosłupa oraz stawami łokciowymi, w 2021 roku Weezy przeszedł na sportową emeryturę.

Weezy odszedł od nas w sierpniu 2023 roku z powodu krwotoku wewnętrznego spowodowanego guzem wątroby.

Zdjęcie w nagłówku: Marcin Rutkowski Photography

UŻYTKOWOŚĆ

DUMMY

OBEDIENCE